Een nieuw huis voor Hendrik Mol

Hoera! Mijn eerste kinderboek!

Het verhaal begon een aantal jaar geleden, op een gewone dag in de lente. Het was een dag zoals elke andere dag en ik pakte mijn fiets om naar de polder te gaan. Maar toen ik de schuurdeur opende zag ik het: een flinke molshoop, en nog geen halve meter bij me vandaan. Mijn hart vulde zich met vreugde. De afgelopen jaren was de natuur zo ontzettend belangrijk voor me geworden. En nu, na alle vogels, muizen, insecten, en egels was er een mol verschenen. Een mol in mijn stadtuin! Tot dat moment had ik altijd gedacht dat mollen alleen op boerderijen en in weilanden voorkwamen.

Ik voelde me vereerd dat de mol mijn tuin had uitgekozen en genoot van zijn mysterieuze aanwezigheid. Want vooralsnog zag ik niets meer dan een hoopje aarde. En terwijl ik stond te genieten kwam mijn man naar buiten.

Toen hij de molshoop zag trapte hij hem zonder aarzelen dicht. Ik schrok er zo erg van dat ik spontaan begon te huilen. Mijn lijf vulde zich met medelijden voor de mol en ik vroeg hem waarom hij zoiets deed. Hij antwoordde dat hij geen molshopen in zijn gazon wilde en mijn hart brak doormidden. Want als iedereen zo dacht, waar moest de mol dan wonen?

 

Een nieuw huis voor Hendrik Mol

Het idee voor een kinderboek was geboren. Ik zou een boek schrijven waarin ik het verhaal van de mol zou vertellen. Het van zijn kant zou belichten en voor het eerst in mijn leven wist ik kraakhelder waarvoor ik hier op aarde was. Ik had een boodschap te verspreiden waarmee ik anderen wilde inspireren om na te denken over onszelf, ons leven, de aarde en de omgang met elkaar en andere levensvormen. Sinds die dag schrijf ik alleen dingen die deze boodschap ondersteunen.

Inmiddels woont Henrik Mol al vier jaar in onze tuin. Mijn man beloofde geen molshopen meer dicht te trappen en ik beloofde hem dat zijn gazon ongeschonden zou blijven. Beide hebben we ons woord gehouden.

 

Een nieuw huis voor Hendrik Mol is het eerste deel uit een kinderboekenserie van vier. Het verhaal leert ons om op een bewuste manier om te gaan met de aarde en al zijn bewoners. Het boek is geschreven met een goede dosis humor en vertelt het verhaal vanuit het perspectief van de mol. De avonturen van Hendrik worden ondersteunt door prachtige handgemaakte illustraties van Emma Groot Wassink. En, zoals al mijn boeken, wordt ook Hendrik CO2 neutraal geproduceerd. Als mijn eerbetoon aan moeder aarde. Een nieuw huis voor Hendrik Mol is geschikt voor kinderen van 0 tot 100 jaar.

Flaptekst

‘Nee,’ antwoordt haar moeder op ferme toon. ‘Je vader houdt niet van molshopen in zijn gazon.’

Teleurgesteld neemt het meisje Hendrik op schoot en ze streelt hem liefdevol over zijn kop. ‘Maar waar moet hij dan wonen?’

‘Desnoods in de tuin van de buren, maar niet hier.’

Voorzichtig zet ze Hendrik op de grond. ‘Dag lieve mol, kom je nog eens spelen?’

‘Dat lijkt me ontzettend fijn’ antwoordt Hendrik en voor hij de molshoop in kruipt zwaait hij nog even naar het lieve meisje.

 

De vrolijke, zachtaardige Hendrik Mol moet noodgedwongen verhuizen en met zijn beste beentje voor gaat hij op zoek naar een nieuwe plek om te wonen. Maar dát blijkt niet zo makkelijk. Want overal waar Hendrik verschijnt, krijgt hij te maken met bange mensen, bazige tuineigenaren, grote katten, maar bovenal met stenen. Zal het de lieve Hendrik lukken om voor het donker een huis te vinden?

Coming Soon

Hendrik Mol redt Mollenstad

Hendrik Mol gaat weer op avontuur en in dit tweede deel kun je lezen hoe Hendrik zich hard maakt voor alle andere mollen. Samen met zijn neef Karel zorgt Hendrik ervoor dat het overvolle Mollenstad weer bewoonbaar wordt, en vind hij een thuis voor elke mol zonder huis.

 

 

Sneakpeek uit: Hendrik Mol redt Mollenstad

Daar staat hij dan, de grote, oude eik.                                                                                                                                            Gauw inspecteert Hendrik al zijn wortels en, ja hoor, de losse wortel is er nog steeds. Vol bewondering houdt hij hem even vast en denkt aan opa Hein.                                                                                                                                                                           Zal hij...?                                                                                                                                                                                            Hij laat de wortel los, doet een paar passen achteruit en rent met een noodvaart op de wortel af.                                                   Hij grijpt hem beet, maakt een duikvlucht en laat de wortel schieten als een katapult. En terwijl hij met zijn hoofd in een hoopje bladeren belandt, hoort hij de wortel met snelheid suizen door de lucht.                                                                                         Dan klinkt er gelach.                                                                                                                                                                    Hendrik tilt zijn hoofd op en veegt een blaadje van zijn neus.                                                                                                          Wie is dat?

 

Nieuwsgierig kijkt hij in het rond.                                                                                                                                                      ‘Dat was hilarisch! Vooral het stuk waarin jij met je snuit in de bladeren viel.’                                                                              Tussen een kluit wortels aan de overkant ziet Hendrik een mol omrollen van het lachen.                                                            ‘Neef!’ Vlug steekt Hendrik de straat over.                                                                                                                                        Zijn neef Karel is een van zijn favoriete neven. En zijn overgrootvader Ties was een broer van opa Hein.                                  Karel is een heuse lolbroek en een uitstekende kaarter. Elk potje Mollenklap wint hij met gemak.

 

Aan de overkant aangekomen bekijkt Hendrik zijn neef eens goed. Karel heeft een ongewassen baard en een trui vol vlekken. Naast hem op de grond staat een grote tas en tussen de boomwortels ligt een deken.                                                                ‘Slaap je hier?’ Geschrokken kijkt Hendrik hem aan.                                                                                                                    ‘Helaas wel, neef. De Mollenraad heeft mijn huis in Mollenstad gesloopt.’                                                                              Verdrietig probeert Karel een vlek van zijn trui te poetsen.                                                                                                    ‘Mollenstad is Mollenstad niet meer,’ gaat Karel verder. ‘Kom, dan laat ik het je zien.’                                                                      En nog voor Hendrik iets kan zeggen, grijpt Karel hem bij de arm en sleurt hem mee.

Wil je op de hoogte blijven?